kötü adamları sevdim hep. İçlerinde iyilik olduğuna inandığım. Işığı gördüğüm ve o minicik ışığa sıkı sıkıya bağlı kaldığım..

kötü adamlar sevdim hep arasıra tersini söylesemde.

canlarımı acıtacaklarını bilerek yine de .

değiştirmek değildi istediğim sadece sevilmek

ne buldun demeyin oluyor işte.

kötü adamlar da beni sevdiler aslında

kimi bir o kadar hoyrat kimi de nazik parmaklarla.

kimi vardı bencilliğini bırakıyordu sokak kapısında

kimi vardı hırçınlığını takınıyordu her sarılışında.

kimi vardı hoyrat davranışlarının altında küçük bir çocuk mesela.

ben hep kötü adamları sevdim ne kadar dirensemde.

çeken bir durum vardı hepsinin gözlerinde .

inanmayabilirsiniz , ciddiyim.

en çok onlarla mutluydum ben.

ama en çok da onlarla olamayacağımı bilecek kadar da bencildim belki de.

dayanılmaz mıydı hayır.

ama bencillik çıkıyordu en hassas zamanlarda yerinden yine.

ve ben başka şeyleri arzuluyor yine kötü adamları buluyordum her ara verişimde.

her seferinde değiştim artık tamam deyip yine onlardan birini seviyordum

yine aynı hatalar yine aynı döngü Başladığın yere dönmek gibi bir şey aslına bakarsanız .

döndüğüm yer mutlu ediyordu, her şey yeniden başlıyordu , eski unutuluyordu. Nankör bir zaman giriyordu araya ve evet unutuluyordu , unutturuyordu. Sonra ilk sendeleyişte hemen yine bütün hatalar geliyordu akla. Zarar verip yıkıp geçmek için. Nitekim geçiyordu da. Alabileceğini tümden alıp gidiyordu. Gidiyordum. gidiyorduk bitiyorduk ve yitiyorduk biz.

Kötü adamları sevdim ben, onlar da beni sevdiler.. Seviştik hayatımızda daha önce hiç sevişmemişiz , hiç sevmemişiz gibi. Kimi zaman kimseye sunulmayan kalpler çıktı karşıma , kimi zamansa yaralı yüreğinde izler taşıyan haydutlar. Çekingen okşayışlarım olmadı benim .. Hepsi benimdi . Elimin altında yüzümün yanında ne varsa benimdi. Şikayetçi miydim hayır aslında ..

Kötü adamları sevdim hep . Onlar da beni sevdiler.. Şimdi yine zaman tılsımını sunacak bana . Ve ben yine dönüp dolaşıp gideceğim belki de başladığım yere..