Başucumda bir mektup
Aşina olduğum bir el yazısı ..
Galiba geriye kalacak olan tek hatıra senden …
Yavaşça uzanıp titreyen ellerimle aldım mektubu.. Ağır bir hava vardı odada.. Ayrılık havası mıydı bu .. Hazır değildim hayır olmamalıydı… Okumaya başladım ve o an akmaya başladı gözyaşlarım durduramadım kendimi .. . Durdurmalıydım halbuki… Niye durdurmak ? Onu da bilmiyorum ya ..
''Ayrılmalıyız artık.. Burada bitmeli.. ikimiz ayrı yönlere gitmeli.. Hayata birbirimizsiz yeniden atılmalı.. Biz değil Ben i denemeli.. Yeniden sevmeli .. Açmalı başka denizlere doğru yelkenleri..
Seni seviyorum seni hala seviyorum ve seveceğim hep.. Bundan sakın şüphe duyma.. Nedeni bu değil biliyorsun sende bende farkındaydık birşeylerin yürümediğinin…
İlk başlarda hissettiğimiz şey neydi aşktı galiba .. aşk bu kadar kısa mıdır hep bu kadar can yakar mı ? niye artık canım yanmıyor ? neden bu kararı alırken çok zorlanmadım ? neden teslim olmadım alışkanlıkların dünyasına ? aşk bu kadar kısamıdır ? biz aşkı tattık bi tanem .. kısaydı ama tattık … ama artık aşık değiliz biz .. alıştık birbirimize, tenimize.. tenim tenini yakmıyor .. tenin tenimi yakmıyor… eskisi gibi istekle dokunmuyorum sana … dokunmuyorsun bana .. ve aramıyor gözlerim seni her istasyon başında … ellerim terlemiyor ellerini tuttuğumda … ben istiyorum bunları yeniden.. yeniden aşık oldum ben .. sende yaşa istiyorum tüm bunları doyabildiğince..
Ben aşığım evet aşığım … Çok zor söylemek belki yüzsüzlük ama ben aşığım.. Ve ben seni aldatmaktansa içimdeki yabancıyla baş etmektense söylemek istedim herşeyi içimdeki.. belki bu yüzdendi son birkaç aydaki gariplik .. bakamadım yüzüne öyle masumdun ki dayanamazdım bunları yüzüne söyledigimde gözlerini görmeye … bu yüzden bir korkak gibi sana bir mektup yazıp kaçtım.. Tüm terkedenler gibi … ve tüm terkedilenler gibi sende biraz yarım kaldın …
Düşman olma, anlayacağını biliyorum beni.. biraz zaman sadece … biraz zaman…
Senin de mutlu olmadığını biliyordum .. bu eziyet niyeydi ki birbirimize ? yürümüyordu artık yürütemiyorduk.. heyecan yok .. aşk yok… gündelik sevinçlerdi bizimki… titriyormuydu ellerin, dudakların beni gördüğünde.. gıcırdatıyormuydun dişleini beni beklerken köşe başında heyecandan.. beni gördüğünde yüzünde güller açıyormuydu eskisi gibi.. hayır.. artık alışkanlıktı bizimkisi ..v e zaman geçince artık aynı evin içinde iki yabancıydık…
Beş seneydi bizim … Bizim sadece bizim.. seninle aşık olduğum bir zamanlar taptığım kadınla o kadar mutlu oldum ki ben… sen vardın her yerde her şeyde … zannediyormusn benim için kolay olacak herşey .. hayır … kolay olmayacak.. içimde seni yarım bırakmanın hüznü ama bir yandan da ayağına kalkabilmenin inancı var … ikimiz de kalkabilmeliyiz … ikimiz de..
İç hesaplaşmama gelelim.. Kendimi bir alçak gibi hissediyorum ve eminim sende benim için şu an bunları düşünüyorsun.. beni bağışlamanı ummaktan başka elimden hiçbirşey gelmiyor .. bağışla beni nolur… bırak gideyim .. sal gitsin beni…
Şimdi senden isteyebileceğim tek şey kendine iyi bakman … Asla geç değil yaşama başlamak için yine yeni yeniden… Güçlüsündür sen bende güçlü olmaya çalışacağım … belki de herşey karmakarışık olacak .. bilmiyorum dedim ya belirsiz bir geleceğe adım atıyorum .. Güçlü olmalıyız o kadar senelik bağlılığı artık yerle bir ediyoruz … hiç yaşanmamış hiç varolmamışız gibi …
Sadece şunları söylemek istiyorum şimdi ..
Seni tanıdığıma , sevdiğime hiç ama hiç pişman değilim .. Anlattım bu kayboluşun nedenini.. Nolur beni anla .. Kızma .. hep iyi bir yerde olayım kalbinde çünkü sen benim kalbimde her zaman öyle kalacaksın…
Biliyorsun ki sen benim ilk aşkım , kalbimi açtığım ilk meleksin …
Seni zamanın sonuna kadar seveceğim… kendine iyi bak.. ''
Yeni bir hayat .. yeni bir hayat … yeni bir hayat… onsuz yeni bir hayat … Onsuz …
Tekrarladım anlayabilmek için defalarca tekrarladım … korkuyordum onsuz olabilecekmiydi ki … İçimde sadece korku vardı kaybetmenin hüznü değil .. Neden ? Gel demek gelmiyordu içimden neden ? sadece korku yalnızlık korkusu geriye kalan … Gel demek gelmiyor içimden neden ???
Koydum mektubu yerine ayağa kalktım kalkmalıydım bırakmamalıydım kendimi düşüncelerimi bir düzene sokmalıydım … içimde sadece biraz kırılmışlık biraz da korkuyla yürüdüm mutfağa kadar … Kendime bir kahve yapmalıydım çünkü … O yoktu o evin içinde yoktu… Seviyormuydum evet .. Aşıkmıydım hayır… ama o .. karışığım tamam sakinleşmeliyim …
Yeni bir hayat …
Başlayabilecek miyim yeniden herşeye sıfırdan …
Unutabilecek miyim seni ? Bu ıssız gidişi…
Ey Hayat !
Ben yine kaybolmaya geldim sularında … Nolur savurma beni karanlığında ….
Serzeniste
2001-2008
Aşina olduğum bir el yazısı ..
Galiba geriye kalacak olan tek hatıra senden …
Yavaşça uzanıp titreyen ellerimle aldım mektubu.. Ağır bir hava vardı odada.. Ayrılık havası mıydı bu .. Hazır değildim hayır olmamalıydı… Okumaya başladım ve o an akmaya başladı gözyaşlarım durduramadım kendimi .. . Durdurmalıydım halbuki… Niye durdurmak ? Onu da bilmiyorum ya ..
''Ayrılmalıyız artık.. Burada bitmeli.. ikimiz ayrı yönlere gitmeli.. Hayata birbirimizsiz yeniden atılmalı.. Biz değil Ben i denemeli.. Yeniden sevmeli .. Açmalı başka denizlere doğru yelkenleri..
Seni seviyorum seni hala seviyorum ve seveceğim hep.. Bundan sakın şüphe duyma.. Nedeni bu değil biliyorsun sende bende farkındaydık birşeylerin yürümediğinin…
İlk başlarda hissettiğimiz şey neydi aşktı galiba .. aşk bu kadar kısa mıdır hep bu kadar can yakar mı ? niye artık canım yanmıyor ? neden bu kararı alırken çok zorlanmadım ? neden teslim olmadım alışkanlıkların dünyasına ? aşk bu kadar kısamıdır ? biz aşkı tattık bi tanem .. kısaydı ama tattık … ama artık aşık değiliz biz .. alıştık birbirimize, tenimize.. tenim tenini yakmıyor .. tenin tenimi yakmıyor… eskisi gibi istekle dokunmuyorum sana … dokunmuyorsun bana .. ve aramıyor gözlerim seni her istasyon başında … ellerim terlemiyor ellerini tuttuğumda … ben istiyorum bunları yeniden.. yeniden aşık oldum ben .. sende yaşa istiyorum tüm bunları doyabildiğince..
Ben aşığım evet aşığım … Çok zor söylemek belki yüzsüzlük ama ben aşığım.. Ve ben seni aldatmaktansa içimdeki yabancıyla baş etmektense söylemek istedim herşeyi içimdeki.. belki bu yüzdendi son birkaç aydaki gariplik .. bakamadım yüzüne öyle masumdun ki dayanamazdım bunları yüzüne söyledigimde gözlerini görmeye … bu yüzden bir korkak gibi sana bir mektup yazıp kaçtım.. Tüm terkedenler gibi … ve tüm terkedilenler gibi sende biraz yarım kaldın …
Düşman olma, anlayacağını biliyorum beni.. biraz zaman sadece … biraz zaman…
Senin de mutlu olmadığını biliyordum .. bu eziyet niyeydi ki birbirimize ? yürümüyordu artık yürütemiyorduk.. heyecan yok .. aşk yok… gündelik sevinçlerdi bizimki… titriyormuydu ellerin, dudakların beni gördüğünde.. gıcırdatıyormuydun dişleini beni beklerken köşe başında heyecandan.. beni gördüğünde yüzünde güller açıyormuydu eskisi gibi.. hayır.. artık alışkanlıktı bizimkisi ..v e zaman geçince artık aynı evin içinde iki yabancıydık…
Beş seneydi bizim … Bizim sadece bizim.. seninle aşık olduğum bir zamanlar taptığım kadınla o kadar mutlu oldum ki ben… sen vardın her yerde her şeyde … zannediyormusn benim için kolay olacak herşey .. hayır … kolay olmayacak.. içimde seni yarım bırakmanın hüznü ama bir yandan da ayağına kalkabilmenin inancı var … ikimiz de kalkabilmeliyiz … ikimiz de..
İç hesaplaşmama gelelim.. Kendimi bir alçak gibi hissediyorum ve eminim sende benim için şu an bunları düşünüyorsun.. beni bağışlamanı ummaktan başka elimden hiçbirşey gelmiyor .. bağışla beni nolur… bırak gideyim .. sal gitsin beni…
Şimdi senden isteyebileceğim tek şey kendine iyi bakman … Asla geç değil yaşama başlamak için yine yeni yeniden… Güçlüsündür sen bende güçlü olmaya çalışacağım … belki de herşey karmakarışık olacak .. bilmiyorum dedim ya belirsiz bir geleceğe adım atıyorum .. Güçlü olmalıyız o kadar senelik bağlılığı artık yerle bir ediyoruz … hiç yaşanmamış hiç varolmamışız gibi …
Sadece şunları söylemek istiyorum şimdi ..
Seni tanıdığıma , sevdiğime hiç ama hiç pişman değilim .. Anlattım bu kayboluşun nedenini.. Nolur beni anla .. Kızma .. hep iyi bir yerde olayım kalbinde çünkü sen benim kalbimde her zaman öyle kalacaksın…
Biliyorsun ki sen benim ilk aşkım , kalbimi açtığım ilk meleksin …
Seni zamanın sonuna kadar seveceğim… kendine iyi bak.. ''
Yeni bir hayat .. yeni bir hayat … yeni bir hayat… onsuz yeni bir hayat … Onsuz …
Tekrarladım anlayabilmek için defalarca tekrarladım … korkuyordum onsuz olabilecekmiydi ki … İçimde sadece korku vardı kaybetmenin hüznü değil .. Neden ? Gel demek gelmiyordu içimden neden ? sadece korku yalnızlık korkusu geriye kalan … Gel demek gelmiyor içimden neden ???
Koydum mektubu yerine ayağa kalktım kalkmalıydım bırakmamalıydım kendimi düşüncelerimi bir düzene sokmalıydım … içimde sadece biraz kırılmışlık biraz da korkuyla yürüdüm mutfağa kadar … Kendime bir kahve yapmalıydım çünkü … O yoktu o evin içinde yoktu… Seviyormuydum evet .. Aşıkmıydım hayır… ama o .. karışığım tamam sakinleşmeliyim …
Yeni bir hayat …
Başlayabilecek miyim yeniden herşeye sıfırdan …
Unutabilecek miyim seni ? Bu ıssız gidişi…
Ey Hayat !
Ben yine kaybolmaya geldim sularında … Nolur savurma beni karanlığında ….
Serzeniste
2001-2008
.JPG)
0 yorum:
Yorum Gönder