Hergün geçmeyi bırakmalı artık kokunu bıraktığın mekanların önünden. Aynı yolu kullanmamalı şuursuzca karşılaşırım diye. Yolu değiştirmek isteyince ama ya bugün karşıma çıkarsa deyip uzatmamalı. Bahane yaratmamalı rastlantıya. Ki nitekim karşılaşamamamız bu vasıfsız acıya kısaca bir veda.
Kokun gelmemeli artık her akşam vakti ılık bir meltem eşliğinde dansedermişcesine burnuma. Hayale karıştırmamalı ellerin sıcağını. Bu ikilem yazgısını salmalı rüzgarlar eşliğinde güzel bir bulutun nemli kucağına. Ne olurdu , ne olacaktı dememeli. Gebertmemeli azıcık da olsa atabilen şu küçük şeyi.
Ne kadar zor olsa da bırakmalı. Çaresizliği gömmeli. Bugün tam bir yıl seveliberi. Amatör takılmaların gereksiz saçmasapan kıpırdanışlarını hissedeli. Ve farkına varış dönemleri başkasına gideliberi.
Ne desem hayalkırıklığı, ne desem boşluk. En iyisi susmalı devrik karanlığımda.

0 yorum: