Sen kaçmaya çalıştıkça benden ütopik bir dünyaya benzerdin gözümde. Ağız sulandırıcı ama bir o kadar da imkansız ulaşılması.
Sen kaçarken benden geçmişinden, geleceğinden, bugününden umutsuz ama dirençli bir dua sallardım yukarıya kaçma artık diye. Ama bilirdim ki kaçsan da üzülmeyeceğim ben yine. Kabullenişim celladımı sevişim.
Nice rüyalar eskittim yolunda, nice umutlar söndürdüm sigaramla arka arkaya. Kaç dua sıraladım isyan eder gibi yukarıya. Ama sen büyük bir inatla direndin.
Şimdi sen gelsen bana ikimizin de bir hiç olduğunu bilecek kadar büyüdüm artık. O aşık kızı değilim annemin. Kıymetlimdin ya bir zamanlar nasıl bu kadar verdin değerinden. Sen değilmişsin asıl korkulacak olan. Zaman.
Kaçarken, direnirken savurmuş bizi zaman. Şimdi yüzüm yok umut etmeye seni. İsteğim de. Ve cesaretim de yok kapıma geldiğinde.
Şimdi sen bir ahir anı bense kafamda bir arı kovanı debeleniyoruz.